Dying of Thirst voor Mac

Hydrateer midden in de nacht

Dying of Thirst is een gratis simulatie videogame waarin je in het holst van de nacht een glas water moet halen. Ontwikkeld door Pizza Party, deze 3D first-person indie-horrorgame a> is een korte interactieve fictie

Dit spel is vergelijkbaar met TV-avond waarin je om een normale reden in het donker door je huis moet lopen, maar je uiteindelijk iets angstaanjagends tegenkomt. In tegenstelling tot TV Night is Dying of Thirst echter veel korter en heeft het minder vervelende jumpscares.

Het zou een normale keukenreis moeten zijn

Het uitgangspunt van Dying of Thirst wordt niet in de game zelf geïntroduceerd, omdat je in het begin gewoon meteen wordt uitgerust met een rode beker. Om het spel te winnen, hoef je het alleen maar met water te vullen met behulp van de koelkast. Je kunt de lichten in huis niet aandoen, maar de schemering is niet hinderlijk omdat er enkele zwakke lichtbronnen in de buurt zijn. Helaas ben je niet echt de enige.

Ondanks het gebrek aan een tutorial, zijn de bedieningselementen gemakkelijk te achterhalen. De WASD toetsen zijn voor beweging en de muis is voor camera pannen. Ondertussen is de linkermuisknop voor interactie en de Esc-toets om naar het menu te gaan. Afgezien hiervan krijg je een visuele indicatie van je waterhoeveelheid in de vorm van een blauwe meter aan de linkerkant van je scherm. 

Dit spel is afhankelijk van het creëren van een griezelige sfeer - met zijn low-poly graphics en verrassende geluidseffecten in het midden van de stilte. De graphics dragen ook bij aan de griezeligheid van het wezen dat je in huis besluipt. De opbouw van deze terreur wordt echter veel te abrupt afgebroken als je er eenmaal oog in oog mee komt. Er is slechts één einde maar het eindigt te snel om ooit bevredigend te zijn.

Nog steeds dorstig

Over het algemeen is Dying of Thirst een leuke kleine horrorgame om in te bijten als je een fan bent van titels die niet zoveel jumpscares opdringen in je gezicht. Het is vrij kort van lengte en vereist eigenlijk geen ingewikkelde gameplay-mechanica of bedieningselementen. Het einde voelt echter alsof het onvolledig is, en het helpt niet dat er geen manier is om het te veranderen omdat het verhaal strak lineair is.